1. insan kaybetmeye mahkumdur. bu düzen kaybederken öğretme üzerine kuruludur.
    en büyük kayıp kişinin can kaybıdır. ötesi yoktur.
    ölüm korkusunu yenmenin yolu ise ölümü kabullenmektir.
    ey hayat, yaşıyor muyum ki öleyim?
  2. her şeyini kaybedeceksin. yaşamını, malını, mülkünü, şanslı değilsen evlatlarını, anneni, babanı, umudunu, gençliğini, gücünü. burası kaybetme durağı.
    her şeyini kaybedeceksin. ta ki kendini bulana dek.
  3. satranç oynarsın mesela, kaybedersin.
    maç yaparsın halı sahada, kaybedersin.
    bir hastalık gelir mesela, en sevdiğini, anneni gömerler toprağa; kokmasın diye, cansız diye, kaybedersin.
    bazen zihnini, bazen paranı, bazen duygularını yitirirsin, kaybedersin.
    bazen yolunu kaybedersin, bazen hayallerini, bazen en sevdiğin dostlarını sanki ölmüşlercesine.
    hepsi öğretir sana, en önemli şeyi, kendini.
    kaybettirerek öğretir hayat, esas kazanman gerekeni, kendini.